Nog twee weken te gaan!! - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Esther Jong - WaarBenJij.nu Nog twee weken te gaan!! - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Esther Jong - WaarBenJij.nu

Nog twee weken te gaan!!

Door: Es

Blijf op de hoogte en volg Esther

27 Juli 2006 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Heerlijk, parents weekend zit erop!! Nu is het alweer 4 daagjes lekker rustig, aangezien het long trip week is. Veel age-groups zijn op trip, wat betekent veel tafels dicht in the dining!! Wat weer resulteerd in uitslapen voor the kitchenstaff, al is het maar een dagje! Zo`n goed gevoel om je nog een paar keer om te draaien als de groep die wel moest werken ruw gewekt wordt door die rotwekker!! De parents vielen nog reuze mee moet ik zeggen, ik verwachtte Manolo schoenen en Prada-pakken, maar ze waren allemaal redelijk casual gekleed. Wel in bijpassende Ralph Lauren polo dan, maar goed. Je kon wel goed zien welke parent bij welk meisje hoorde! Ze kwamen echt aan met tassen vol cadeautjes en snoep, volgens mij was er een sort off battle gaande. Wie heeft de grootste tassen met het duurste merk erop bij zich? Het duurde even voordat ze elkaar mochten zien, de kids waren eerste allemaal cheers aan het doen bij de flagpole. De ouders stonden een metertje of tien daar vandaan te wachten, en de male counselors moesten zelfs een soort ketting vormen om de ouders tegen te houden. Toen ze elkaar eenmaal mochten zien, was het rennen en gillen en elkaar huilend in de armen vallen. Het was net een zielige film! Wij kitchenscum zaten van een afstandje te kijken en moesten toch wel een traantje wegpinken toen we de juniors van 8 huilend 'Mummy!!!!' hoorden schreeuwen. Dat is ook wat, je kleine meiske van 8 zeven weken wegsturen!! Ik heb welgeteld 1 limo gespot, het was een goede timing want net toen we aan kwamen lopen stapte de chauffeur (in net pak, uiteraard) uit om meneer en mevrouw uit te laten. Stappen er eerst twee Nanny`s uit (om even in hokjes te blijven... ze waren zwart), daarna twee uberschattige kereltjes van een jaar of 4, beide in dezelfde Paul Frank vestjes. Dus per kereltje 1 nanny, helemaal niet overdreven hoor. Toen de ouders, die er ook nog redelijk normaal uitzagen. Waarschijnlijk kost het handenvol geld om er zo casual uit te zien, haar rokje kwam vast niet van de Wal*Mart... Geen heli`s dus, maar zo`n limo was ook al stoer genoeg:) Wat me ook opviel is dat er tussen die parents geen een bijzat met overgewicht. Mensen met stand worden dus niet dik blijkbaar!

Dinsdag een dagje off gehad, echt de beste tot nu toe! We vertrokken pas om 2 uur s`middags, dus konden we s`ochtens nog lekker chillen bij de bunk en een beetje slapen. Onze eerste stop was een wildlifepark, ik verwachte echt oerossen en mooses die wild rondliepen. Maar het was alleen maar zielige beestjes in veel te kleine hokjes! Nog wel een vrouwtjes moose gezien, van achteren dan. Zijn er een uurtje geweest en dat was dan ook lang genoeg. Daarna weer even langs Wal*Mart, heb voor mijn sisters echt het ultieme cadeautje gekocht:) Toen hadden we nog een half uur over om even naar Oldport te gaan, een havenstadje vlakbij Portland. Dat was rond 6 uur, en we hadden toch redelijk honger. Maar in een half uurtje uit eten gaan wordt ook lastig... Gelukkig was er vlakbij de busstop een Sushi restaurantje, met een heerlijk terrasje, dus daar hebben wij in welgeteld 15 minuten gegeten! Was echt heerlijk, eindelijk weer eens eten met smaak! Toen weer in de bus en op naar de baseball game!! Het was wel wat ik er van verwachtte, heerlijk Amerikaans. Jan en Manon hadden toepasselijk een Foam Finger gekocht, Go Seadogs, Go Go!! Dus uiteindelijk met patat, cola en bier op de tribune gezeten. Het feit dat we niet veel van het spel snapte maakte niet zo heel veel uit, want onze usher Rudie wou het ons wel even uitleggen. Leuke vent was dat, heeft zelfs nog voor ons allemaal een baseball geregeld! Wel het extra leuk maakte voor ons meisjes, is dat de reserves van de tegenpartij precies onder ons aan het ingooien waren. Erg appetijtelijk moet ik zeggen:) Ze hebben zelfs nog onze ball gesigneerd aan het einde, en uiteraard staan ze op de foto!! Echt een geslaagd dagje uit, volgende week dinsdag gaan we naar het waterpark, en dat is dan ook gelijk onze laatste. Zaterdag nog maar twee weken, gaat echt heel snel nu!

Kijk echt zooooooo uit naar NYC en Miami, kan niet wachten! Zitten een beetje rond te kijken wat er allemaal te doen is, in NY gaan we waarschijnlijk onze eigen weg, maar er zijn wel plannen voor een Broadwayshow:) In Miami gaan we een aantal tripjes doen, waarschijnlijk naar The Everglades en The Keys. Het strand in heerlijk, maar daarvoor zijn we natuurlijk niet alleen gekomen. We willen ook wat zien natuurlijk!

Het campleven gaat nog steeds zn gangetje, alleen blijft het een beperking he? Dus gisteravond met Jan, Charleene en Anouk naar Five Corners gelopen, het eerste teken van leven op 40 min loopafstand. We wouden er even uit en hadden zin in wat lekkers. Op een gegeven moment komen we langs een huis waar een geit in de tuin staat. Niet zo`n lieve van de kinderboerderij, maar echt een grote bok met horens en al. Hij keek al niet lief, en op een gegeven moment zet het de aanval in op the dutch girls. Wij rennen met zn vieren, was een hilarisch gezicht denk ik, maar ik scheet in mn broek hoor! Toen hield ie op, maar kwam weer terug!! Ik vond het echt doodeng, er was ook niks op die weg alleen bomen en twee huizen, en wat moet je als zo`n bok je aanvalt? Dus na een stukje rennen het dichtsbijzijnde gazon op gerend en achter het huis geschuild. Gelukkig was de geit weg. Op de terugweg was het pikkedonker, dus in powerwalk het geitenhuis voorbij gegaan! Gelukkig was ie binnen! Nou, dit soort spannende dingen maak ik dus mee hier:) We hadden bij het tankstation nog een poging gedaan koffie te halen, maar dat kunnen ze hier echt niet. De eerste paar centimenters lijkt het net thee, zo dun! Zelfs hun sterkste koffie was zo slap als wat, zou niets voor jou zijn manonies:) Dus maar gevallen voor mini-doughnuts, te slecht maar o zo lekker!

Het aftellen begint nu, gelukkig is het vooruitzicht leuk, dus die twee weken overleven we ook wel weer! Over drie weken ben ik weer thuis in ieder geval. Heel veel zin jullie allemaal weer te zien! Ik hou jullie op de hoogte, hele dikke kus van Es

  • 27 Juli 2006 - 14:42

    Nouk:

    Ja dat was me het avontuurtje wel he Es? Haha, zo hebben we nog eens wat spannends te vertellen aan het thuisfront;) De donuts waren inderdaad delicious, thuis maar flink veel body-pumpen en BOMmen? Haha.

  • 27 Juli 2006 - 14:44

    Manonies:

    hey lieve es!!
    als je terug bent, zet ik een lekkere sterke bak koffie voor je!! en die geit, zag je daar niet een mooi tasje in??
    dikke tut!

  • 29 Juli 2006 - 20:47

    Loes:

    ES!
    nou maak je maar natuurlijk heel nieuwsgioerig als je gaat roepen dat je t ultimate kadootje hebt gekocht..
    je weet toch dat je zusje daar neit tegen kan,. om nog 3 wkeen te wachten wat dat is?! :D:p
    dikke kus en tot snel!
    xxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

07 Maart 2010

Het zit er alweer op...!

19 Februari 2010

Sawasdee!

07 Februari 2010

Vervolg!

03 Februari 2010

Foto's!

17 Januari 2010

09/10
Esther

Actief sinds 04 Juni 2006
Verslag gelezen: 273
Totaal aantal bezoekers 40666

Voorgaande reizen:

15 April 2009 - 10 Maart 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: