FIJI!!!!

Bula Vinaka iedereen!

Na een paar heerlijke dagen in Brisbane was het dan zover... Ons snoepreisje naar Fiji! 5 maanden hard gewerkt dus dat alleen al was al reden genoeg voor ons om vooral helemaal NIKS te doen daar midden in the pacific! Na een voorspoedige reis kwamen we op 1 december aan op Fiji, helaas met een dikke regenwolk boven ons hoofd maar dat mocht de pret niet drukken. We werden opgehaald in een vreselijk oud busje van ons hostel en tijdens het ritje over het eiland had ik gelijk een Suriname flash-back. Het had gewoon heel veel van elkaar, de huisjes, de straten, de supermarktjes.. Het werd al snel donker en aangezien we de volgende dag om 7u in de bus moesten zitten zijn we lekker vroeg op bed gegaan.

Toen was het zover.. We gingen onze eiland-hop tour beginnen! Op een knalgele boot zaten we, wat ook direct onze 'watertaxi' was voor de rest van de 14 dagen. Strakblauwe lucht, helderblauw water en na een 30 min varen kwam het eerste eilandje in zicht.. ik dacht echt ff dat ik droomde! Wit zand, palmbomen, houten hutjes aan het water en het leek gewoon haast nep zo mooi dat het was. Maar goed, als het er allemaal zo uitzag waren wij erg gelukkig! We besloten om direct maar helemaal naar het bovenste eilandje te varen, dan konden we daarna gewon rustig afzakken. Onze eerste stop was nou niet echt fantastisch, echt prachtig mooi hoor maar we sliepen op een houten plank met een 'matras' en het eten bestond uit droge pasta met 3 erwtjes en een paar maiskorrels (wat dan wel weer naar nasi smaakte raar maar waar!) Wel kregen we die avond een Cava demo. Cava is een drankje wat wordt gemaakt van een gemalen wortel wat, als je genoeg drinkt, hetzelfde effect zou moeten hebben als drugs. Nou zover is het bij ons niet gekomen want het smaakte serieus waar naar slootwater! Na de volgende ochtend ontbeten te hebben met cake (!!!) zijn we maar snel weer doorgegaan naar het volgende eiland!

We kwamen aan op Coral View en het begon al met een hele welkomst-ceremonie met zang, dans en handjes schudden. Bula betekent zoveel als Hallo/Welkom en daar waren ze ook niet zuinig mee haha (zie filmpje!) We zijn hier 2 nachten gebleven omdat het gewoon heel relaxt was en er waren veel meer leuke mensen! De 2e dag dat we er waren hebben we een Cavetrip gedaan. Na 40 min op een hobbelige zee in een ieniemienie bootje kwam we aan bij de grot en na de afdaling op een heel glibberig trappetje lagen we eindelijk in het water (FYI: het was wel 75m diep, maar daar merk je niks van:S). Op een gegeven moment schijnt onze gids met een zaklamp op de wand en zegt; daar is de ingang naar de volgende cave.. wat bleek nou, je moest even een meter diep duiken, 5 sec je adem in houden en heel hard zwemmen en dan was je in de volgende grot. Brrrrr nou wij keken elkaar aan van; de groeten, ga lekker zelf maar uiteindelijk zijn we, kuddedieren als we zijn, met de meute meegegaan en het was het gelukkig waard. Wel vreselijk eng want je komt boven en het is pikkedonker, je ligt met 20 anderen een beetje paniekerig te watertrappelen (is dat toch nog ergens goed voor geweest) maar als de zaklamp eenmaal aangaat was het veel Oh's en Ah's! Niet aan te raden voor mensen met claustrofobie maar heeeel vet om een keer gedaan te hebben!

We besloten met de leuke groep mensen mee te reizen naar White Sandy Beach waar we prachtig gesnorkeld hebben, ik heb echt nog nooit zo`n mooi koraalrif gezien en de meest mooie vissen zwemmen gewoon gezellig met je mee:) We werden ook weer ontvangen met de Buladans en s'avonds kregen we een optreden van de Fijinese mannen die een soort van strijddans doen in heuze rieten rokjes met de lijven goed in de babyolie wat geheel niet onverdienstelijk was:) We sliepen IN het office, of bijna dan want het enige was ons scheidde daarvan was een kartonnen plaat maar goed je bent op Fiji, dan mag je niet zeuren!

Het volgende eiland was Kuata waar we 3 nachten zijn gebleven, mede door de leuke mensen die daar ook zaten! Het was een prachtig eiland en de mensen van het resort waren ook allemaal zo lief en aardig, echt hele leuke dagen gehad. Delen van de film van Castaway zijn daar opgenomen (weet je nog pap:)) dus dan kan je je wel voorstellen hoe mooi! We hebben met haaien gesnorkeld, wat iets enger klinkt dan dat het eigenlijk was maar dan nog, het blijft een HAAI. We werden middenin de pacific gedropt(hoe weten die bootsmannen dan waar ze moeten stoppen vraag ik me af) bij een PRACHTIG reef waar dus deze reefsharks gezellig wonen. Dus snorkelgear aan en hup, het water in! Echt heel gaaf om ze te zien hoor die haaien maar ze kijken wel echt heel angstaanjagend uit hun ogen en op een gegeven moment kwamen ze ook heel dichtbij.. Ka en ik zaten in ieder geval weer als eersten in de boot, maar het was wel echt super om gedaan te hebben.

Hierna afscheid genomen van de leuke groep mensen en toen zijn we weer naar boven gegaan naar Long Beach waar we prachtig hebben strandgewandeld! Toen op naar ons laatste eiland, we zaten op het Sunrise Lagoon resort en aan de andere kant van het eiland lag DE blue lagoon (ja, die van de film!) Prachtig mooi alleen begon hier het weer al wat minder te worden. We zijn alsnog 3 nachten gebleven maar op de dag dat we weg wilden was het opeens niet zeker of de boot wel zou komen. Wat bleek nou, er was een CYCLOON alarm afgegeven. Nou moet ik ook wel zeggen dat het erg hard waaide maar zo erg had ik het niet verwacht! Als de boot zou gaan ging die weg bij de blue lagoon dus op een gegeven moment maar de spullen gepakt en erheen gelopen want we wilden echt niet op zo`n klein eilandje zitten als de cycloon echt zou komen. Gelukkig ging de boot wel maar de reis naar het vaste land was al een hele ervaring. Vreselijk hoge golven, iedereen om je heen zeeziek en de kotszakjes werden uitgedeeld.. Maar we hebben het gered en zaten die avond weer in ons hostel. Nou die nacht is het dus begonnen en we werden de volgende dag wakker in een dikke storm maar dat viel naar omstandigheden nog mee. Rond 13.00 was ie op zn sterkst en het was echt vreselijk eng. ZO hard waaien en regenen, de kokosnoten vlogen je om de oren, hele bananentrossen kwamen naar beneden en sterk ogende palmbomen gingen neer als luciferstokjes. Ook stond het water je tot aan de knieen. De radio deed het gelukkig en iedereen werd opgeroepen binnen te blijven, bescherm uw kinderen, heeft u een schuilbunker ga erin zitten.. jakkes. De eerste paar eilanden van de Yasawas werden geevacueerd maar zat je verder omhoog dan had je pech, dus wij waren erg blij dat we de laatste boot nog hadden kunnen nemen! Zit je dan op Fiji! De boosdoener was Cycloon Nick, en op een gegeven moment werd ie zo krachtig dat ik echt even bang was van; dit is het, we gaan eraan. Gelukkig heb ik pap en mam niet gebeld want die hadden in het eerste vliegtuig hierheen gezeten en achteraf viel het wel mee gelukkig. De volgende dag zagen we de schade en het was vreselijk, het hele eiland lag op zn gat, winkels waren dicht, de stroom lag eraf en iedereen was de straten aan het opruimen. Bomen omgewaaid, daken van huizen weg en uiteindelijk 4 doden gevallen.. Brrrrr maar we leven gelukkig nog! Toen we Fiji verlieten was het natuurlijk stralend mooi weer maar goed, het was een hele ervaring:)

Nu zijn we lekker in Sydney! De eerste 4 nachten hebben wij bij een hele rijke zakenman gelogeerd die we kenden uit het Shangri-La en die ons aanbood in zijn appartement te slapen wat 100 meter van het OperaHouse lag en gewoon zo prachtig luxe was allemaal! Hemzelf hebben we amper gezien omdat hij veel moest werken maar wij voelden ons helemaal thuis daar in het complex met eigen Congierge!! Nu slapen we bij ons ex-collegaatje Aidan die ook weer in hartje Sydney woont in een complex met eigen Gym, zwembad en een tennisbaan op het dak.. wij jetsetters hebben het weer goed voor mekaar zien jullie wel! We vermaken ons hier heerlijk met bakken op Bondi Beach (gister liepen we die gast van The Mentalist, Simon Baker tegen het lijf!!:)), koffies bij Starbucks en Prisonbreak op DVD. Sydney is echt een geweldige stad!

Kerst vieren we hier thuis met nog een ander collegaatje uit het Shang die hier nu ook is, al zal dat wel raar worden aangezien het hier 32 graden is elke dag! Dus het kerstgevoel is ver te zoeken maar toch.. ik begreep dat jullie allemaal ingesneeuwd zijn, dus toch nog eens een witte kerst!

Bij deze wil ik jullie ook allemaal hele fijne kerstdagen wensen en een spetterend geweldig 2010!
Tot heel snel weer lieve iedereen en hele dikke zoenen!!!